Max Reger aan het IJ
Halverwege het klarinetkwintet
zoek ik het water, waarop de zon
zijn koude ingewanden legt.
Gedachten stuiteren rond
vallen uiteen in brokken licht.
Meeuwen tuimelen,
terwijl jij langzaam wegglijdt,
diffuser wordt, oplost.
Ik kijk in de zon, wil een pijn voelen.
De laatste noten klinken,
applaus.
Max Reger on the IJ
Halfway through the clarinet quintet
I look for the water, on which the sun
is laying its cold entrails.
Thoughts skitter around
splinter into shards of light.
Seagulls tumble,
while you slowly slide away,
grow more diffuse, dissolve.
I look into the sun, would feel a pain.
The last notes sound,
applause.
No comments:
Post a Comment